Math de Haas, al 40 jaar een hardwerkende bedrijfsverzorger

ervaringsverhaal

‘Behandel een stier en beer als vriend, maar zíe hen als een vijand’

De liefde voor dieren is er bij Math de Haas (65) met de paplepel ingegoten. Zijn vader was veehandelaar en had een gemengd bedrijf. Math hielp geregeld mee op het erf. Zijn droombaan vond hij uiteindelijk bij een voorloper van AB Werkt. Math de Haas blikt terug op zijn carrière als bedrijfsverzorger.

In een gezin met vijftien kinderen moest iedereen meewerken voor voldoende brood op de plank. Zo ook Math. Zijn vader wilde dat hij uiteindelijk boekhouder zou worden bij een bureau in de buurt. Hij zat tenslotte op de leao, het lager economisch en administratief onderwijs. Math: ‘Op de dag dat ik mijn diploma haalde, kreeg mijn broer – die ook in vaders bedrijf werkte – een ernstig bromfietsongeluk. Lange tijd was hij niet in staat om te werken. Ik nam de taken over tot mijn 23e, iémand moest toch de koeien melken.’

Al schapen scherend ‘solliciteren’
Maths jeugd op de boerderij leverde hem een groot arbeidsethos op. Math staat bij AB Werkt bekend als harde werker, iemand met een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Dat zag Piet Evers, voormalig werkverdeler bij Bedrijfshulp Land van Cuijck (voorloper van AB Werkt), destijds ook al. Math werd ‘gescout’ in een weiland. Dat is nog eens wat anders dan op LinkedIn. ‘Ik stond schapen te scheren in een weiland’, zegt Math. ‘Dat deed ik vaak na mijn werk in mijn vrije tijd – fysiek zwaar werk, maar heerlijk om te doen. Opeens zie ik Piet Evers over het hek heen klimmen en op me aflopen. Hij kende mij via via en vroeg of ik als bedrijfsverzorger voor hem wilde komen werken.’ Math was gestopt in het bedrijf van zijn vader en werkte net twee jaar bij bosbouwbedrijf Heidemij. Maar daar had hij het niet zo naar zijn zin. ‘Over zijn vraag hoefde ik niet lang na te denken; het boerenleven trok mij enorm. Ik zei ‘ja’. En daar heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt van.’

Nieuwsgierig naar andere boerderijen
Het mooiste aspect aan het vak? Dat is voor Math iedere keer weer een ‘kijkje in de keuken’ krijgen bij een ander boerenbedrijf. ‘Als ik vroeger over een landweggetje reed en in de verte een boerderij zag liggen, dacht ik altijd: hoe zou het er achter die muren aan toegaan? En ik had het nog niet gedacht of mijn werkverdeler belde me op met de vraag: kun je een tijdje bij die boerderij aan de slag? Fantastisch om te doen! Het werk was toen nog zeer uiteenlopend. Vroeger waren er veel meer kleine gezinsbedrijven en voerde je alle taken zelf uit: van de administratie doen, de koeien melken en varkens voeren tot het insemineren van zeugen aan toe. Tegenwoordig zijn boerenbedrijven veel groter en zijn de taken wat meer onderverdeeld.’

Drie kalfjes op één avond
Eén werkdag staat in zijn geheugen gegrift: die vrijdagavond in 1985. Math werd gebeld door Piet Evers: ‘Kun jij nú naar het koeienbedrijf van de wethouder in Rijkevoort? De zoon van de boer, die het bedrijf runt, heeft zijn been gebroken.’ Math reed erheen om de familie te helpen. Die avond kregen maar liefst drie koeien een kalfje. Een van die kalfjes was een rood vaarskalf. ‘Een prachtig dier. Ik heb uiteindelijk de hele groeiperiode van dat kalfje meegemaakt, want het been van de zoon wilde niet goed herstellen. Toen ik uiteindelijk na 2,5 jaar het bedrijf verliet, kreeg het rode vaarskalf zélf een kalfje. Dat was een waardig afscheid.’

Dieren staan op nummer één
‘Mensen zeggen weleens tegen een bedrijfsverzorger: als jij om vijf uur naar huis gaat, hoef jij je nergens meer zorgen over te maken. Nou, dat ging voor mij niet op!’, zegt Math. ‘Als bijvoorbeeld een varken ziek is, is het mijn taak om dat op te merken voordat ik weer naar huis ga. Als ik hem diezelfde dag geen antibiotica geef, kan hij de volgende dag dood zijn. Ik heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Het is moeilijk uit te leggen, maar ik lééf voor dieren. Die liefde zit in mijn DNA. Ik zou niet weten wat ik zonder beesten zou moeten. Ik ben ook nooit bang voor dieren geweest. Ook niet in de jaren dat ik met fokstieren werkte. Een stier weegt al gauw duizend kilo, dus je moet wel opletten. Dat geldt ook voor beren, waar ik tegenwoordig mee werk. Je moet een stier en beer behandelen als een vriend, maar hen zién als een vijand. Als je dat niet doet, pakken ze je geheid een keer.’

Luisterend oor voor de boeren
Math kon altijd goed overweg met de boeren. ‘Soms ben je naast bedrijfsverzorger ook maatschappelijk werker. In principe kom je het vee verzorgen, maar boeren luchten ook graag even het hart. Ze hebben niet veel collega’s om zich heen met wie ze over hun problemen en zorgen kunnen praten. Ze deelden altijd veel met me. En ik hield dat vanzelfsprekend voor me.’

Inmiddels heeft Math een stapje teruggedaan – hij werkt nog zo’n twintig uur in de week. ‘En dat is zat’, vindt Math. ‘Ik ben aan beide schouders geopereerd. Ik kan niet meer zo hard werken als vroeger. Dan molk ik nog weleens 600 geitjes op een ochtend.’ Maar we hoeven ons over Math geen zorgen te maken. Als trotse opa van twee kleinkinderen en tevens bezitter van vier minipony’s komt hij zijn tijd wel door.

Ontvang de nieuwsbrief

Met vacatures én informatie over werk en solliciteren